{กลอน} น. ประโคน คือ สาย รัดจากใต้สัปคับไปที่อกช้างหลังขาหน้าแล้วลอดมาบรรจบกันโยงใต้ท้องช้างและที่หน้าขาหน้าไปจากสายชนักที่คอช้าง.