กลับ
คำว่า
กระกูล
ความหมาย
{เลิก} น. ตระกูล. {อัยการเบ็ดเสร็จ}.
สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share
คำถัดไป:
กระคน
- {กลอน} น. ประโคน คือ สาย รัดจากใต้สัปคับไปที่อกช้างหลังขาหน้าแล้วลอดมาบรรจบกันโยงใต้ท้องช้างและที่หน้าขาหน้าไปจากสายชนักที่คอช้าง.
กระคาย
- {กลอน} ก. ระคาย เช่น บุกแฝกกระคายคา ละเลาะลัดลดาดอน {ม. ฉันท์ มหาราช}.
กระคุก
- {โบ} ก. คุกคลาน เช่น ทั้งล้มทั้งลุกกระคุกหัวเข่า {ไตรภูมิ}.
กระงกกระเงิ่น
- ว. งก ๆ เงิ่น ๆ.
กระงกกระงัน
- {โบ} ว. งก ๆ งัน ๆ เช่น ถึงว่าจะกระงกกระงันงมเงื่อนเหงาหง่อยพี่ก็ไม่คิด {ม. ร่ายยาว ชูชก}.