ความหมาย

• 
  

  น. เสียงที่ประกอบกันเป็นทำนองเพลง, เครื่องบรรเลงซึ่งมีเสียงดังทำให้รู้สึกเพลิดเพลิน หรือเกิดอารมณ์รัก โศก หรือรื่นเริง เป็นต้น ได้ตามทำนองเพลง. {ส. ตนฺตฺรินฺ}.

  
  
• สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share

คำถัดไป:

• ดนยะ, ดนัย - [ดะนะยะ, ดนนะยะ, ดะไน] {แบบ} น.ลูกชาย. {ป., ส. ตนย}.

• ดนยา - [ดะนะยา, ดนนะยา] {แบบ} น. ลูกหญิง. {ป., ส. ตนย}.

• ดนุ, ดนู - {แบบ: กลอน} ส. ฉัน, ข้าพเจ้า, เช่น ดนุถามก็เจ้าไซร้ บมิตอบณคำถาม วนิดาพยายาม กะละเล่นสำนวนหวล ก็และเจ้ามิเต็มจิต จะสดับดนูชวน {มัทนะ}, เปนสังวาลย์วรรเวจเขบจขบวน คือคำนวณในดนูดูงามกว่าชื่นแล {ม. คำหลวงทศพร}. {ป., ส. ตนุ ว่า ตัวตน: เล็กน้อย, เบาบาง}. ดนุช น. "ผู้บังเกิดแต่ตน", ลูก, เช่น ใกล้หัตถ์ดลดนุช สองวิสุทธเพาพาล {ม.คำหลวง วนปเวสน์}. {ป., ส.}.

• ดบัสวิน, ดบัสวี - [ดะบัดสะ-] {แบบ} น. ผู้ประพฤติความเพียร, ฤษี, เพศหญิงว่า ดบัสวินี, เขียนเป็น ดบัศวีก็มี เช่น รอยมึงบยำชีหน้าหนวด นักบวชด้วยดบัศวีแต่ก่อนฤๅ {ม. คำหลวง ชูชก}. {ส. ตปสฺวินฺ: ป. ตปสฺสี}.

• ดม - ก. ใช้จมูกสูดกลิ่น, สูดเอากลิ่น, บางทีใช้เข้าคู่กับคำดอม เป็น ดมดอม หรือ ดอมดม.