ความหมาย

• 
  

  น. ทราย เช่น สีคงคาขุ่นเป็นเปือกเทือกกระไส {ม. กาพย์ วนปเวสน์), ประทับทอดจอดอ่าวเข้าไม่ได้โขดกระไสติดช่องร่องวิถี {นิ. เกาะแก้วกัลกตา}.

  
  
• สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share

คำถัดไป:

• กระไอ ๑ - น. กลิ่นเหม็นแสดงว่าจวนจะบูด เช่น แกงมีกระไอจวนจะบูดแล้ว, สะไอ ก็ว่า. ว. มีกลิ่นเหม็น แสดงว่าจวนจะบูด เช่น ข้าวเหม็นกระไอ, สะไอ ก็ว่า.

• กระไอ ๒ - ก. ไอ, ใช้เข้าคู่กับคำ กระอัก หรือ กระแอม เป็น กระอักกระไอ กระแอมกระไอ หรือ กระไอกระแอม. กระไอกระแอม ก. ทำเสียงไอเสียงแอม เช่น ถ้ามันจะเกริ่นกรายกระไอกระแอมแอบเข้ามา {ม. ร่ายยาว ชูชก}.

• กระกร - {กลอน} ก. ฉายรัศมี เช่น ทินกรกระกรจามี- กรกรรัศมี ดุรงครัตน์พรรณราย. {สมุทรโฆษ}. {กระ + ส. กร = รัศมี}.

• กระกรับกระเกรียบ - {โบ: กลอน} ว. กระด้าง, หยาบ, เช่น หนงงหยาบสุรเสียงศัพท์ ดูก็กระกรับกระเกรียบ {ม. คำหลวง กุมาร}.

• กระกรี๊ด - {กลอน} ว. เสียงกรีด ๆ ดั่งเสียงหญิงร้องด้วยความตกใจ เช่น แต่ร้องจนสุดสิ้นพระสุรเสียงสำเนียงกระกรี๊ดกรีด {ม. ร่ายยาว กุมาร}.