ความหมาย

• 
  

  ว. ไม่เต็มใจ, ฝืนใจ, อย่างเสียไม่ได้, เช่น ซังกะตายกิน ซังกะตายทำ .

  
  
• สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share

คำถัดไป:

• ซัด ๑ - น. ชื่อไม้ล้มลุกชนิด Trigonella foenumgraecum L. ในวงศ์ Leguminosae เมล็ดใช้ทำยาได้ และใช้ต้มชุบผ้าให้มีกลิ่นหอม เรียกว่า ลูกซัด.

• ซัด ๒ - ก. สาดโดยแรง เช่น ซัดทราย, สาดไปทั่ว ๆ เช่น ซัดปูนก่อนจะแต่งผิวให้เป็นมัน, เหวี่ยงไปโดยแรง เช่นซัดหอก ซัดเชือกบาศ, ปล่อยลง, ทิ้งลง, เช่น ซัดลูกบาศก์, อาการที่คลื่นเหวี่ยงตัวเข้ากระทบโดยแรง เช่น คลื่นซัดฝั่ง คลื่นซัดเรือจนเรือโคลง, โยนความผิดไปให้คนอื่น เช่น นายดำซัดนายขาวว่าเป็นคนทำผิด, รำทิ้งแขนออกไปข้างหน้าหรือด้านข้าง เช่น ซัดแขน; (โบ) วิถีดวงอาทิตย์จากเหนือไปใต้ เช่น พระอาทิตย์ซัดไปซัดมา (ศริพจน์); คำค่อนว่าหมายความว่า แต่งตัวเกินพอดี เช่น ไปงานแค่นี้ไม่ต้องซัดชุดหรูก็ได้. ซัดข้าวสาร ก. สาดข้าวสารในการขับไล่ผีเป็นต้น. ซัดชาตรี น. การรำไหว้ครูก่อนที่จะแสดงละครชาตรี. ซัดเซ ก. ไปอย่างไม่มีจุดหมาย, มักใช้เข้าคู่กับคำ พเนจร เป็น ซัดเซพเนจร. ซัดทราย ก. (โบ) สาดทรายทีคั่วจนร้อนเทลงมาจากกำแพงให้ถูกข้าศึก, สาดทรายที่ปลุกเสกแล้วไปรอบ ๆ บริเวณ เพื่อให้เป็นสิริมงคล. ซัดทอด ก. อ้างถึง, บ่งถึง; (กฎ) ให้การพาดพิงถึงบุคคลอื่นว่าได้ร่วมหรือมีส่วนในการกระทำความผิดหรือเป็นผู้กระทำความผิด. ซัดน้ำ (โบ) ก. สาดนํ้าในพิธีแต่งงานบ่าวสาว. ซัดยา ก. ใส่ยาลงในเบ้าที่หลอมโลหะในการเล่นแร่แปรธาตุ.

• ซัด ๓ - (ปาก) ก. กิน เช่น ซัดก๋วยเตี๋ยวไป ๓ ชาม; ทำร้าย โดยการชก ตบ ตี เป็นต้น เช่น พูดไม่ดีระวังจะถูกซัดปาก.

• ซัด ๔ - (โบ) ก. ละ, ทิ้ง, หลบหนี, เช่น แม้นซัดพลัดหนีไปตายแห่งอื่นเปนพับทังสองข้าง ต่างคนต่างจะเอาเงินอันยังเหลืออยู่แก่กันนั้นมิได้เลย (สามดวง).

• ซั้น - (โบ) ว. นั้น; รีบ, เร็ว, ถี่, ติด ๆ กัน, เช่น เชอญเสด็จภักพลหมั้น แต่งทับซั้นไปหน่วง (ตะเลงพ่าย).