ก. ทำทดลองเพื่อให้ชำนาญหรือให้แน่นอน เช่น ซ้อมรบ ซ้อมความเข้าใจ ซ้อมละคร. ซ้อมค้าง ก. พูดทึกทักเอาราวกับเป็นจริง เพื่อให้อีกฝ่ายหนึ่งยอมรับ. ซ้อมซัก (โบ) ก. ซักซ้อม; (กลอน) ทำร้าย เช่น ยามเมื่อเพลี่ยงพล้ำเขาก็จะช่วยกันกระหน่ำซ้ำซ้อมซัก (ม. ร่ายยาว ทานกัณฑ์). ซ้อมพยาน ก. ซักซ้อมพยานว่าจะให้การต่อศาลอย่างใดจึงจะสอดคล้องต้องกันดี. ซ้อมใหญ่ ก. ซ้อมอย่างเหมือนที่จะแสดงหรือปฏิบัติจริง.