ความหมาย

• 
  

  {แบบ} น. ความโพลง, ความรุ่งเรือง, ความสว่างไสว: ดวงดาว. {ป.: ส. ทฺยุติ, ชฺยุติ}. ชุติมา น. ผู้มีความรุ่งเรือง. {ป.: ส. ทฺยุติมตฺ, ชฺยุติมตฺ}.

  
  
• สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share

คำถัดไป:

• ชุน - ก. ซ่อมผ้าหรือแหเป็นต้นที่ขาดทะลุเป็นรูให้เป็นเนื้อเดียวกัน ด้วยการถักหรือด้วยวิธีอื่น ๆ. น. เครื่องมือสำหรับถักตาข่ายหรือแหเป็นต้น. {ข. ชุล}.

• ชุบ - ก. จุ่มสิ่งใดสิ่งหนึ่งในของเหลว ทำให้ของเหลวหรือสารละลายในของเหลวเกาะติด เช่น ชุบทอง: ทำให้เป็นคนขึ้นมา เช่น อันรูปซึ่งชุบในอัคคี มีนามชื่อลบอนุชา {รามเกียรติ์ ร. ๑}: ทำให้มีชีวิต เช่น จึ่งหน่อนเรศร์เรืองเวทชุบชาญ อื้นอาคมขานชูชีพย์ชายา {สรรพสิทธิ์}: {โบ} เขียนหนังสือด้วยหมึกเป็นต้น. ชุบชีวิต ก. ทำให้เป็นขึ้น เช่น ชุบชีวิตคนตายให้เป็น, ทำให้มีชีวิตขึ้น เช่น ชุบชีวิตรูปหุ่น: โดยปริยายหมายถึง อุปถัมภ์บำรุงให้มีความเป็นอยู่ดีขึ้น. ชุบตัว ก. เอาตัวจุ่มลงไปในของเหลวเพื่อให้ติดสิ่งนั้นอย่างพระสังข์ชุบตัวให้เป็นทอง, เอาตัวเข้าไปในกองไฟเพื่อเปลี่ยนรูปอย่างท้าวสันนุราชชุบตัวในกองไฟเพื่อให้กลับเป็นหนุ่มใหม่: โดยปริยายหมายถึง ไปศึกษาอบรมเพิ่มเติมจากต่างประเทศเพื่อมีความรูสูงขึ้น ดีขึ้น เช่น ไปชุบตัวมาจากเมืองนอก. ชุบมือ ก. เอามือจุ่มลงในน้ำเพื่อให้เปียกก่อนเปิบข้าวเป็นต้น. ชุบมือเปิบ {สำ} ก. ฉวยประโยชน์จากคนอื่นโดยไม่ได้ลงทุนลงแรง. ชุบย้อม {โบ} ก. บำรุงเลี้ยงดูให้มีฐานะดีขึ้น. ชุบเลี้ยง ก. บำรุงเลี้ยงดูให้มีความเป็นอยู่ดีขึ้น. ชุบสรง น. ผ้าผลัดอาบนํ้าของเจ้านาย เรียกว่า ผ้าชุบสรง. ชุบอาบ {โบ} น. ผ้าผลัดอาบนํ้าของเจ้านายหรือพระสงฆ์ เรียกว่า ผ้าชุบอาบ.

• ชุบชู - {โบ} น. ชื่อของหวานอย่างหนึ่ง คล้ายลอยแก้ว. ก. ช่วยให้ดีขึ้น เช่น เอ็นดูด้วย ช่วยชุบชู.

• ชุม - ก. มารวมกัน เช่น เตรียบต้งงโชมโรมราชา ชุมทับพลับพลา แลร้งงยงงฝ่งั สระสนาน {สรรพสิทธิ์}: ดาษดื่น, มีมาก, เช่น ขโมยชุม ยุงชุม.ชุมชน น. หมู่ชน, กลุ่มคนที่อยู่รวมกันเป็นสังคมขนาดเล็ก อาศัยอยู่ในอาณาบริเวณเดียวกันและมีผลประโยชน์ร่วมกัน, ที่ที่มีคนอาศัยอยู่มาก เช่น ขับรถเข้าเขตชุมชนต้องชะลอความเร็ว. ชุมทางรถไฟ น. สถานีที่รวมทางแยกรถไฟ. ชุมพล ก. รวบรวมกำลังไพร่พล. ชุมสายโทรศัพท์ น. ศูนย์กลางคู่สายโทรศัพท์ และเป็นที่ที่สายโทรศัพท์หมายเลขต่าง ๆ เชื่อมติดต่อกัน.

• ชุ่ม - ก. มีนํ้าหรือของเหลวซึมซาบเอิบอาบอยู่ เช่น ดินชุ่มน้ำ. ชุ่มคอ ก. รู้สึกคอไม่แห้ง เช่น เคี้ยวชะเอมทำให้ชุ่มคอ. ชุ่มใจ, ชุ่มอกชุ่มใจ {โบ} ก. อิ่มเอิบใจ. ชุ่มฉ่ำ ก. ชุ่มอย่างมีน้ำอิ่มอยู่ในตัว เช่น ฝนตกมาหลายวันทำ ให้ผืนป่าชุ่มฉ่ำ, โดยปริยายหมายถึง รู้สึกสดชื่นเอิบอาบใจ เช่น คำพูดที่ไพเราะอ่อนหวานฟังแล้วชุ่มฉ่ำใจ. ชุ่มชื่น ก. รู้สึกสดชื่น, สดชื่น. ชุ่มชื้น ว. มีไอนํ้าหรือนํ้าซึมซาบชุ่มอยู่. ชุ่มโชก ก. เปียกชุ่มจนไหลอาบ เช่น ร้องไห้น้ำตาชุ่มโชก.