[ชาด, ชาติ-, ชาดติ-] น. การเกิด, กำเนิด, มักใช้ว่า ชาติเกิด หรือ ชาติกำเนิด เช่น ถ้าทำไม่ดีก็เสียชาติเกิด, ความมีชีวิตอยู่ตั้งแต่เกิดจนตาย เช่น สบายทั้งชาติ: เหล่ากอ, เทือกเถา, เผ่าพันธุ์, เช่น ชาตินักรบ ชาติไพร่. {ป., ส.}. ชาติธรรม [ชาติทำ] ว. มีความเกิดเป็นธรรมดา. {ป. ชาติธมฺม}. ชาติภูมิ [ชาดติพูม] น. ถิ่นที่เกิด. ชาติมาลา [ชาติ-] น. แผนภูมิเครือญาติ, แผนลำดับเครือญาติ. {ส.}. ชาติรส [ชาติรด, ชาดติรด] น. รสโดยกำเนิด เช่น รสหวานของนํ้าผึ้ง รสเค็มของเกลือ รสขมของบอระเพ็ด. {ป.}.