กลับ
คำว่า
กระโจ้
ความหมาย
{ถิ่น–พายัพ} น. โชงโลง.
สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share
คำถัดไป:
กระโจน
- ก. พุ่งตัวลงไปโดยเร็ว, เผ่นข้ามไป, กระโดดไปโดยเร็ว, ภาษาปากว่า โจน.
กระโจม ๑
- น. สิ่งที่ตามปรกติมียอดเป็นลอมอย่างซุ้มใช้เป็นเครื่องกำบังแดดลมเป็นต้น, โจม ก็ว่า, โดยปริยายหมายถึง สิ่งที่รวมกันเข้าเป็นลอม เช่น กระโจมปืน หรือ สิ่งที่ผูกรวบยอดให้รวมกัน เช่น ปากผูกกระโจม หรือผ้าที่ทำเป็นลอมเพื่อเข้าไปอยู่ให้เหงื่อออก เช่น เข้ากระโจม. กระโจมไฟ น. หอสูงซึ่งตามไฟฉายแสงอย่างแรงไว้บนยอดเพื่อใช้บอกสัญญาณในการเดินเรือเป็นต้น, ประภาคาร หรือ เรือนตะเกียง ก็เรียก. กระโจมอก ก. นุ่งผ้าสูงปิดอก. ว. อาการที่นุ่งผ้าสูงปิดอก ในความว่านุ่งผ้ากระโจมอก.
กระโจม ๒
- กูบที่มีด้านเปิดโล่ง ๔ ด้าน, โจม ก็ว่า: กระโจมทอง น. เครื่องกันแดดและฝนเปิดโล่ง ๔ ด้าน อยู่บนสัปคับหลังช้างพระที่นั่ง เขียนลายปิดทองรดน้ำ.
กระโจม ๓
- {ถิ่น} เครื่องสวมศีรษะอย่างหนึ่ง เช่น กระจอนหูแปงประดับแก้วเครื่องเลิศอุดมกระโจมคำสุบเก้าเกษ {ม. ภาคอีสาน นครกัณฑ์}.
กระโจม ๔
- ก. โถมเข้าไป เช่น ไม่ได้ทีอย่ากระโจมเข้าโรมรัน {รามเกียรติ์ ร. ๒}: ข้ามลำดับไป ในความว่า กินข้าวต้มกระโจมกลาง. กระโจมกระจาม ก. พรวดพราดอย่างลุกลน {เป็นคำใช้ในทางที่ติ}.