ความหมาย

• 
  

  น. ลายที่ผูกเป็นตัวลอย ๆ อยู่ในรูปทรงสี่เหลี่ยมขนมเปียกปูน คล้ายลายกระหนกหางโตใช้สำหรับอุดหรือปิดช่องไฟระหว่างปลายกระหนกเครือวัลย์ เรียกว่า ลูกกระแอม หรือ ตัวกระแอม.

  
  
• สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share

คำถัดไป:

• กระโงก - {กลอน} น. นกยูง, กุโงก ก็ว่า. {ข. โกฺงก}.

• กระโจ้ - {ถิ่น–พายัพ} น. โชงโลง.

• กระโจน - ก. พุ่งตัวลงไปโดยเร็ว, เผ่นข้ามไป, กระโดดไปโดยเร็ว, ภาษาปากว่า โจน.

• กระโจม ๑ - น. สิ่งที่ตามปรกติมียอดเป็นลอมอย่างซุ้มใช้เป็นเครื่องกำบังแดดลมเป็นต้น, โจม ก็ว่า, โดยปริยายหมายถึง สิ่งที่รวมกันเข้าเป็นลอม เช่น กระโจมปืน หรือ สิ่งที่ผูกรวบยอดให้รวมกัน เช่น ปากผูกกระโจม หรือผ้าที่ทำเป็นลอมเพื่อเข้าไปอยู่ให้เหงื่อออก เช่น เข้ากระโจม. กระโจมไฟ น. หอสูงซึ่งตามไฟฉายแสงอย่างแรงไว้บนยอดเพื่อใช้บอกสัญญาณในการเดินเรือเป็นต้น, ประภาคาร หรือ เรือนตะเกียง ก็เรียก. กระโจมอก ก. นุ่งผ้าสูงปิดอก. ว. อาการที่นุ่งผ้าสูงปิดอก ในความว่านุ่งผ้ากระโจมอก.

• กระโจม ๒ - กูบที่มีด้านเปิดโล่ง ๔ ด้าน, โจม ก็ว่า: กระโจมทอง น. เครื่องกันแดดและฝนเปิดโล่ง ๔ ด้าน อยู่บนสัปคับหลังช้างพระที่นั่ง เขียนลายปิดทองรดน้ำ.