ก. ไชคดเคี้ยวไปในดินหรือภายในสิ่งอื่นด้วยอาการเช่นนั้น เช่น รากไม้ชอนไปในดิน. ชอนไช ก. ไชไปมาในสิ่งอื่นอย่างรากต้นไม้หรือหนอนเป็นต้น เช่น หนอนชอนไชผลไม้ ไส้เดือนชอนไชดิน. ชอนตา ก. พุ่งแยงไปยังนัยน์ตา {ใช้แก่แสงอย่างแสงแดดแสงไฟ} เช่น แสงตะวันชอนตา.