ความหมาย

• 
  

  [ชะ-] {กลอน} ก. ชัก เช่น เคล้าฟ้าเคลือกเปลวลามพระรามพระลักษณชวักอร {แช่งน้ำ}.

  
  
• สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share

คำถัดไป:

• ชวา ๑ - [ชะ-] น. ชื่อเกาะสำคัญที่สุดและเป็นที่ตั้งเมืองหลวงของประเทศอินโดนีเซีย, {โบ} ใช้ว่า ยะวา ก็มี, เรียกประชาชนที่พูดภาษาชวา ว่า ชาวชวา: ชื่อปี่ชนิดหนึ่ง เรียกว่า ปี่ชวา.

• ชวา ๒ - น. กุหลาบ เช่น งามฉวีคือชวาน่าใคร่ {กนกนคร}.

• ชวาล - [ชะ-] {แบบ} น. ความรุ่งเรือง, เปลวไฟ, โคมไฟ: ความสว่าง. ว. ซึ่งลุกโพลง, สว่างโพลง. {ส. ชฺวาล: ป. ชาลา}.

• ชวาลา - น. เครื่องตามไฟชนิดหนึ่ง ทำด้วยทองเหลือง มีรูปอย่างหม้อขนาดย่อม ๆ สำหรับใส่น้ำมัน มีพวยต่อออกมาข้าง ๆ ๒ พวยบ้าง ๓ พวยบ้าง ใส่ด้ายดิบเป็นไส้ ใช้จุดไฟ และประกอบกับแกนรับหม้อใส่น้ำมันตั้งบนถาด ใช้ได้ทั้งตั้งและแขวน เช่น ถับถึงคฤหาสน์หอทอง ชวาลาเรืองรองรยับด้วยรัตนรัศมี {สรรพสิทธิ์}.

• ช่อ ๑ - น. ใบไม้หรือดอกไม้ที่แตกออกเป็นพวง, เรียกดอกของต้นไม้บางชนิดเช่นมะม่วงและสะเดาที่ออกดอกเล็ก ๆ เป็นกลุ่มหรือเป็นพวง ว่า ช่อมะม่วง ช่อสะเดา, ใบไม้หรือดอกไม้ที่ผูกเป็นกลุ่มหรือเป็นพวง, โดยปริยายเรียกสิ่งอื่นที่มีลักษณะคล้ายคลึงเช่นนั้น เช่น ช่อดอกไม้ไฟ โคมช่อองุ่น. ช่อทับชาย ดู กระถอบ. ช่อฟ้า น. ชื่อตัวไม้เครื่องประกอบกรอบหน้าบันรูปอย่างครุฑ มีอกใหญ่ คอเรียว ศีรษะเล็ก ปากเป็นจะงอย หงอนยาวเรียว ติดตั้งอยู่ตอนปลายสุดหน้าบัน. ช่อม่วง น. ชื่อของว่างอย่างหนึ่ง. {เห่ชมเครื่องคาวหวาน}: ชื่อดอกไม้ไฟชนิดหนึ่ง.