ความหมาย

• 
  

  [-แหฺนบ] {กลอน} ก. แหนบ, ถอน, เช่น แนบนิทรลวดแลบ ก็กระแหนบที่หนวดเครา {บุณโณวาท}.

  
  
• สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share

คำถัดไป:

• กระแหนะ - [-แหฺนะ] น. ลายปูนปิดทอง: กรรมวิธีในการสร้างงานประติมากรรมตกแต่ง หรือวิธีการทางช่างจุลศิลป์ประเภทหนึ่ง โดยใช้สมุกปั้นเป็นลวดลายหรือรูปภาพติดเข้ากับพื้นไม้หรือพื้นกระดาษ เช่น ปั้นหน้ายักษ์หน้าลิงติดลงบนกะโหลกปิดกระดาษทำเป็นหัวโขน, แขนะ ก็ว่า. ก. แตะ, เติม: ว่าเปรียบเปรย. กระแหนะกระแหน [-แหฺน] ก. พูดกระทบหรือพูดเสียดสี, กระแนะกระแหน ก็ว่า.

• กระแหม็บ, กระแหม็บ ๆ - [-แหฺม็บ] ว. หายใจแผ่ว ๆ แสดงว่าจวนจะหมดกำลัง, {โบ} เขียนเป็น กระแหมบ ก็มี เช่น กระแหมบกระเหม่นทรวง {อนิรุทธ์}. {แผลง มาจาก แขม็บ}.

• กระแหม่ว - [-แหฺม่ว] ก. ผ่อนลมหายใจให้ท้องยุบลง, บังคับกล้ามเนื้อท้องให้ท้องยุบลง. {แผลงมาจาก แขม่ว}.

• กระแหย่ง - [-แหยฺ่ง ] ว. อาการปีนขึ้นอย่างพลั้ง ๆ พลาด ๆ. {แผลงมาจาก แขย่ง}. ก. คะยั้นคะยอ เช่น มาหยักเหยาเซ้าซี้กระแหย่งชาย {รามเกียรติ์ ร. ๑}.

• กระแหร่ม - [-แหฺร่ม] ก. กระแอม.