[ชะนก, ชะนะกะ-] น. ชายผู้ให้กำเนิด, พ่อ, คู่กับ ชนนี. {ป., ส.}. ชนกกรรม [ชะนะกะกำ] น. กรรมอันนำให้เกิดหรือกรรมอันเป็นต้นเค้าทั้งข้างดีหรือข้างชั่ว เช่น กรรมอันทำให้เกิดเป็นคนชั้นสูง เป็นชนกกรรมฝ่ายกุศล {อรรถศาสน์}.