ความหมาย

• 
  

  {สำ} น. ขนาดเล็ก เช่น มีที่ดินอยู่กระแบะมือเดียว.

  
  
• สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share

คำถัดไป:

• กระแบะ ๓ - น. ลักษณนามใช้เรียกฝาเรือนทรงไทยที่แยกออกได้เป็นส่วน ๆ.

• กระแพง - {โบ: กลอน} น. กำแพง เช่น ทิศออกกระแพงแก้วกั้น {จารึกวัดโพธิ์}.

• กระแพ้ง - น. ไม้ไผ่ที่ปล้องข้างในเป็นโรค มีสีดำ ๆ กลิ่นเหม็น, กำแพ้ง ก็ว่า.

• กระแวน - น. นกกาแวน เช่น คับคาคาบคาร่อน กระแวนว่อนบินบน {ตะเลงพ่าย}. {ดู กาแวน}.

• กระแส - น. นํ้าหรือลมเป็นต้นที่ไหลหรือพัดเรื่อยเป็นแนวเป็นทางไปไม่ขาดสาย เช่น กระแสนํ้า กระแสลม, โดยปริยายหมายถึงอาการเช่นนั้น: เส้น, สาย, แนว, ทาง, เช่น กระแสความ กระแสความคิด: เส้นวัดที่ดินทำด้วยหวายหรือเหล็กเป็นต้น เรียกว่า เส้นกระแส. {เทียบ ข. แขฺส ว่า เชือก}. กระแสการเงิน น. การหมุนเวียนของเงินตรา. กระแสข่าว น. ข่าวที่ได้ฟังมา เช่น ตามกระแสข่าวเขาว่า เสธ. จะได้ขึ้นเป็น ผบ. นะ. กระแสความ น. แนวความ, ข้อความที่ต่อเนื่องกัน. กระแสจิต น. กระแสความนึกคิดหรือกระบวนความนึกคิดที่เกิดดับต่อเนื่องกันไป, เรียกอาการที่ส่งความนึกคิดติดต่อกันระหว่างจิตของคนหนึ่งกับอีกคนหนึ่งซึ่งอยู่ห่างกันโดยไม่ต้องอาศัยประสาทสัมผัสทั้ง ๕ อย่างใดอย่างหนึ่ง ว่า การส่งกระแสจิต. กระแสตรง น.กระแสไฟฟ้าซึ่งเคลื่อนที่ตามแนวทิศเดียวกันอยู่ตลอดเวลา. {อ. direct current เขียนย่อว่า DC.}. กระแสนํ้า น. สายนํ้า. กระแสพระราชดำรัส [-ราดชะ-] {ราชา} น. คำพูดต่อเนื่อง.กระแสรับสั่ง {ราชา} น. คำพูด, คำสั่ง. กระแสลม น. สายลมพัด. กระแสสลับ [-สะหฺลับ] น. กระแสไฟฟ้าซึ่งเคลื่อนที่โดยสลับแนวทิศอยู่ตลอดเวลา. {อ. alternating current เขียนย่อว่า AC.}. กระแสสังคม น. ความคิดเห็นของคนส่วนใหญ่ในสังคมที่มีอิทธิพลต่อการดำเนินการเรื่องใดเรื่องหนึ่ง เช่น กระแสสังคมกดดันให้ตำรวจไม่ดำเนินคดีกับเด็กที่ผิดกฎหมาย.กระแสเสียง น. เสียงที่แล่นไป, นํ้าเสียง.