กลับ
คำว่า
ฉิน ๑
ความหมาย
ก. ติ, ติเตียน, เช่น สามสิ่งนี้โหดให้ โทษแท้คนฉิน {โลกนิติ}, มักใช้เข้าคู่กับคำ ติ เป็น ติฉิน.
สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share
คำถัดไป:
ฉิน ๒
- {กลอน} ว. ฉัน, เช่น, คล้าย, เหมือน, เช่น ทิพฉายฉวงฉินฉัตร ใบชรอัดอรชร {ม. คำหลวง วนประเวสน์}.
ฉิน ๓
- ว. ฉัน, มีแสงกล้า, มีแสงที่พุ่งออกไป: งาม, มักใช้เข้าคู่กับคำ โฉม เป็น ฉินโฉม หรือ โฉมฉิน เช่น ฉินโฉมเฉกช่างวาด {ม. คำหลวง ทานกัณฑ์}.
ฉินท-, ฉินท์
- [ฉินทะ-] {แบบ} ก. ตัด, ขาด, ทำลาย. {ป., ส.}. ฉินทฤกษ์ [ฉินทะเริก] น. ฤกษ์ตัดจุก.
ฉิบ
- ว. อาการที่หายไปหรือจากไปเร็วเกินคาด. ฉิบหาย ก. สูญหมด, เสียหมด, หมดเร็ว, ป่นปี้, โดยปริยายใช้เป็นคำด่า คำแช่ง หมายความเช่นนั้น. {ปาก} ว. มาก เช่น เก่งฉิบหาย.
ฉิมพลี
- [ฉิมพะลี] น. ไม้งิ้ว. {ป. สิมฺพลิ: ส. ศาลฺมลิ}.