ความหมาย

• 
  

  ว. เก, เฉ, ไม่ตรง, {ใช้แก่แขนขา} เช่น ขาฉิ่ง แขนฉิ่ง.

  
  
• สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share

คำถัดไป:

• ฉิน ๑ - ก. ติ, ติเตียน, เช่น สามสิ่งนี้โหดให้ โทษแท้คนฉิน {โลกนิติ}, มักใช้เข้าคู่กับคำ ติ เป็น ติฉิน.

• ฉิน ๒ - {กลอน} ว. ฉัน, เช่น, คล้าย, เหมือน, เช่น ทิพฉายฉวงฉินฉัตร ใบชรอัดอรชร {ม. คำหลวง วนประเวสน์}.

• ฉิน ๓ - ว. ฉัน, มีแสงกล้า, มีแสงที่พุ่งออกไป: งาม, มักใช้เข้าคู่กับคำ โฉม เป็น ฉินโฉม หรือ โฉมฉิน เช่น ฉินโฉมเฉกช่างวาด {ม. คำหลวง ทานกัณฑ์}.

• ฉินท-, ฉินท์ - [ฉินทะ-] {แบบ} ก. ตัด, ขาด, ทำลาย. {ป., ส.}. ฉินทฤกษ์ [ฉินทะเริก] น. ฤกษ์ตัดจุก.

• ฉิบ - ว. อาการที่หายไปหรือจากไปเร็วเกินคาด. ฉิบหาย ก. สูญหมด, เสียหมด, หมดเร็ว, ป่นปี้, โดยปริยายใช้เป็นคำด่า คำแช่ง หมายความเช่นนั้น. {ปาก} ว. มาก เช่น เก่งฉิบหาย.