ความหมาย

• 
  

  [ฉะหฺวาง] น. วิธีเลขชั้นสูงของโบราณอย่างหนึ่ง. {ข. ฉฺวาง}. ก. ขวาง เช่น อันว่าพยัคฆราช อันฉวางมรรคาพระมัทรี {ม. คำหลวง มัทรี}.

  
  
• สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share

คำถัดไป:

• ฉวี - [ฉะหฺวี] น. ผิวกาย. {ป., ส. ฉวิ}.

• ฉ้อ - ก. โกง เช่น ฉ้อทรัพย์. ฉ้อโกง {กฎ} น. เป็นฐานความผิดอาญา ที่ผู้กระทำ กระทำโดยทุจริต หลอกลวงผู้อื่นด้วยการแสดงข้อความอันเป็นเท็จ หรือปกปิดข้อความจริงซึ่งควรบอกให้แจ้ง โดยการหลอกลวงดังว่านั้น ได้ไปซึ่งทรัพย์สินจากผู้ถูกหลอกลวงหรือบุคคลที่สาม หรือทำให้ผู้ถูกหลอกลวง หรือบุคคลที่สามทำถอนหรือทำลายเอกสารสิทธิ.ฉ้อฉล ก. ใช้อุบายหลอกลวงโดยเอาความเท็จมากล่าวเพื่อให้เขาหลงผิด. ฉ้อราษฎร์บังหลวง ก. การที่พนักงานเจ้าหน้าที่เก็บเงินจากราษฎรแล้วไม่ส่งหลวงหรือเบียดบังเงินหลวง.

• ฉอเลาะ - ว. พูดออดอ้อนหรือแสดงกิริยาทำนองนั้นเพื่อให้เขาเอ็นดูเป็นต้น {มักใช้เฉพาะเด็กหรือผู้หญิง}.

• ฉอก - ว. แหว่ง, เว้า, {ใช้กับลักษณะของผม} ในคำว่า ผมฉอก, กระฉอก ก็ใช้.

• ฉ่อง - ว. ข้างล่างแคบข้างบนกว้าง คือ ตีนสอบ เช่นพูดว่า เรือนหลังนี้ตีนมันฉ่องเข้าไปนัก {ดิกชนารีไทย}. ก. กระจ่าง เช่นฉ่องพระโฉม: ส่อง เช่น คันฉ่อง.