ความหมาย

• 
  

  [ฉอ] พยัญชนะตัวที่ ๙ เรียกว่า ฉอ ฉิ่ง เป็นอักษรสูง ใช้เป็นพยัญชนะต้น.

  
  
• สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share

คำถัดไป:

• ฉ ๒ - [ฉอ, ฉ้อ, ฉะ] ว. หก, สำหรับประกอบหน้าศัพท์อื่น. {ป.}. ฉกษัตริย์ [ฉ้อกะสัด, ฉอกะสัด] น. กษัตริย์ ๖ พระองค์, ชื่อกัณฑ์ที่ ๑๒ ของมหาชาติ. ฉกามาพจร, ฉกามาวจร [ฉะกามาพะจอน, ฉะกามาวะจอน] น. สวรรค์ ๖ ชั้น ได้แก่ ๑. จาตุมหาราชหรือจาตุมหาราชิกหรือจาตุมหาราชิกา ๒. ดาวดึงส์ ๓. ยามา ๔. ดุสิต ๕. นิมมานรดี ๖. ปรนิมมิตวสวัตดี. {ป. ฉ + กาม + อวจร}. ฉทวาร [ฉะทะวาน] น. ทวารทั้ง ๖ คือ ตา หู จมูก ลิ้น กาย และใจ. ฉทานศาลา [ฉ้อทานนะสาลา, ฉ้อทานสาลา] น. ศาลาเป็นที่ทำทาน ๖ แห่ง, บางทีเขียนว่า ศาลาฉทาน. ฉศก [ฉอสก] น. เรียกปีจุลศักราชที่ลงท้ายด้วยเลข ๖ เช่น ปีชวด ฉศก จุลศักราช ๑๓๔๖.

• ฉก ๑ - ก. ฉวยหรือชิงเอาโดยเร็ว: สับ, โขก, เช่น งูฉก. ฉกจวัก [-จะหฺวัก] ก. ชูหัวขึ้นแผ่พังพานทำท่าจะฉก {ใช้แก่งู}.ฉกฉวย ก. ยื้อแย่งเอาไปต่อหน้า. ฉกชิง ก. แย่งชิงเอาไปซึ่งหน้า.

• ฉก ๒ - น. ชื่อปาล์มชนิด Arenga westerhoutii Griff. ในวงศ์ Palmae ขึ้นตามป่าดิบชื้นทางภาคใต้ ใบด้านล่างเป็นคราบสีเทา ไม่ใคร่หักหรือพับ จั่นเป็นพวงห้อย ออกผลเป็นทะลายใหญ่, รังกับ รังไก่ หรือ หลังกับ ก็เรียก.

• ฉกรรจ์ - [ฉะกัน] ว. ห้าวหาญ เช่น ใจฉกรรจ์, แข็งแรง สมบูรณ์ เช่น วัยฉกรรจ์ ชายฉกรรจ์, รุนแรงอาจถึงตาย เช่น แผลฉกรรจ์.ฉกรรจ์ลำเครื่อง {โบ} น. ทหารที่เลือกคัดและแต่งเครื่องรบพร้อมที่จะเข้ารบได้ทันที เช่น พลฉกรรจ์ลำเครื่องแสนหนึ่ง ช้างเครื่องแปดร้อย {พงศ. เลขา}.

• ฉกาจ, ฉกาจฉกรรจ์ - [ฉะกาด, ฉะกาดฉะกัน] ว. เก่งกาจ, ดุร้าย, กล้าแข็ง.