ความหมาย

• 
  

  {ถิ่น–อีสาน} น. เรียกชายหรือหญิงที่เป็นหมัน ว่า พ่อกระแด้ง แม่กระแด้ง. ว. คดไปมา. {ปาเลกัว}.

  
  
• สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share

คำถัดไป:

• กระแด่ว ๆ - ว. อาการที่ดิ้นอย่างทุรนทุรายแต่หาทางไปไม่ได้ ในคำว่า ดิ้นกระแด่ว ๆ, แด่ว ๆ ก็ว่า.

• กระแดะ - {ปาก} ก. ดัดจริต, ทำในสิ่งที่ไม่น่าทำ. กระแดะกระแด๋ {ปาก} ก. ดัดจริตดีดดิ้น, แดะแด๋ ก็ว่า.

• กระแต ๑ - น. ชื่อฆ้องวงขนาดเล็ก ใช้บรรเลงในวงปี่พาทย์มอญ ลักษณะร้านฆ้องเป็นรูปเว้าหงายขึ้นคล้ายฆ้องมอญแต่ปลายไม่สูง วงหนึ่งมีลูกฆ้อง ๑๑ ลูก, ฆ้องขนาดเล็กลูกเดียวแขวนกับไม้ ใช้มือหิ้วหรือแขวนไม้กับไม้ขาหยั่ง ใช้ตีเป็นสัญญาณในการอยู่เวรยามหรือแจ้งข่าวสารต่าง ๆ, ทั้ง ๒ ชนิดเรียกว่า ฆ้องกระแต.

• กระแต ๒ - น. ชื่อเพลงไทยสำเนียงลาว มี ๒ เพลง คือ กระแตเล็กหรือกราวกระแซ และกระแตใหญ่หรือกระแตไต่ไม้. กระแตไต่ไม้ ๑ น. ชื่อกลบท ตัวอย่างว่าหมายหมองมาดสวาทน้องมาดหมองหมาย: ชื่อเพลงโหมโรงเสภา เดิมเป็นเพลงไทยภาคเหนือสำเนียงลาว ต่อมามีผู้นำมาแต่งขยายเป็นอัตรา ๓ ชั้น โดยใช้ชื่อเดิม.

• กระแต ๓ - น. ชื่อสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนม ในวงศ์ Tupaiidae รูปร่างคล้ายกระรอกแต่เล็กกว่า ปากแหลม ไม่มีฟันแทะ กินทั้งสัตว์และผลไม้ มีหลายสกุลและหลายชนิดที่พบทั่วไปได้แก่ ชนิด Tupaia glis {Diard} พวกที่พบน้อยกว่าได้แก่ กระแตเล็ก {T. minor } กระแตหางหนู [Dendrogale murina {Schlegel &] กระแตหางขนนก {Ptilocercus lowi Gray}: ดอกไม้ประดิษฐ์เป็นรูปกระแตเกาะติดกับช่อใบแก้วทำด้วยดอกพุทธชาดเป็นต้น ใช้เป็นของชำร่วย.