ก. พับกลับไปกลับมาหรือทำให้ย่นเป็นกลีบเป็นรอย เช่น จีบผ้า, เรียกผ้าที่จีบในลักษณะเช่นนั้น ว่า ผ้าจีบ: {ปาก} เกี้ยวพาราสี. น. ชื่อขนมอย่างหนึ่งทำด้วยแป้ง มีไส้ มีรอยเป็นจีบ ๆ: {ราชา} เรียกเหล็กแหลมคือลูกชนักสำหรับใช้ในการขี่ช้างตกมัน ว่า พระแสงจีบ: ลักษณนามเรียกพลูที่ม้วนพันใยฝ้ายแล้ว เช่น พลูจีบหนึ่ง พลู ๒ จีบ. จีบนิ้ว ก. จดนิ้วหัวแม่มือกับนิ้วชี้เข้าด้วยกัน และกางนิ้วอื่น ๆ ออก ใช้ในท่ารำไทยเป็นต้น. จีบปาก, จีบปากจีบคอก. พูดอย่างดัดจริต, พูดเชิงประจบประแจง. จีบพลู ก. ม้วนพลูที่ป้ายปูนไว้แล้วให้เป็นรูปกรวย แล้วพันด้วยใยฝ้าย.