[กด, กดชะ-] {กลอน: ตัดมาจาก บงกช} น. ดอกบัว เช่น ดุจบัวอันบานชู กชกรรณิกามาศ {สมุทรโฆษ), โดยมากใช้เข้าคู่กับคำ กร เป็น กรกช เช่น กรกชชุลีคัล {อิเหนาคำฉันท์}. {ป. ปงฺกช}. กชกร [กดชะกอน] {กลอน} น. "ดอกบัวคือมือ" คือ กระพุ่มมือ เช่น กชกรต่างแต่งตั้ง ศิรสา {หริภุญชัย}.