ความหมาย

• 
  

  ก. เจือหรือปนด้วยน้ำ เช่น ข้าวจานนํ้า. จานเจือ ก. เพิ่มเติม, ประสม: เผื่อแผ่, อุดหนุน, เจือจาน ก็ว่า.

  
  
• สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share

คำถัดไป:

• จาน ๓ - {ถิ่น–อีสาน} น. ต้นทอง. {ดู ทอง ๒}.

• จาบ ๑ - {โบ} ก. พูดล่วงเกิน. จาบจ้วง ว. อาจเอื้อม, ล่วงเกินผู้อื่นด้วยวาจา, จ้วงจาบ ก็ว่า.

• จาบ ๒ - {กลอน} น. นกกระจาบ เช่น มีกุโงกกุงานแลกุงอน นกจิบจาบซอบ {สมุทรโฆษ}.

• จาบคา - น. ชื่อนกขนาดเล็กหลายชนิด ในวงศ์ Meropidae ปากสีดำปลายแหลมโค้งเล็กน้อย รูปร่างเพรียว สีออกเขียว ขนหางอาจสั้นหรือยาวแล้วแต่ชนิด มักสร้างรังเป็นรูตามหน้าผาดิน อยู่เป็นกลุ่ม กินแมลง เช่น จาบคาเคราแดง [Nyctyornis amictas {Temminck}] จาบคาหัวเขียว {Merops philippinus Linn.} ซึ่งเดิม เรียก คับคา.

• จาบดิน - น. ชื่อนกขนาดเล็ก ในวงศ์ Timaliidae ปากเรียวแหลม ด้านบนลำตัวสีเขียวหรือน้ำตาลเรียบ คอหอยและด้านล่างลำตัวอาจมีลายจุด หากินตามไม้พื้นล่างของป่าหรือตามพื้นดิน กินแมลง ในประเทศไทยมี ๓ ชนิด คือ จาบดินสีน้ำตาลคอลาย [Pellorneum albiventre {Godwin-Austen}] จาบดินอกลาย {P. ruficeps Swainson} และจาบดินหัวดำ [P. capistratum {Temminck}].