ความหมาย

• 
  

  ว. จัด, มาก, ยิ่ง, นัก, เช่น รูปร่างช่างกระไรเหมือนยักษ์มาร ล่ำสันขันจ้านสักเท่าพ้อม {สังข์ทอง}.

  
  
• สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share

คำถัดไป:

• จาน ๑ - น. ภาชนะรูปแบน ๆ สำหรับใส่สิ่งของต่าง ๆ, ลักษณนามเรียกจานที่ไม่มีอะไรบรรจุว่า ใบ หรือ ลูก เช่น จานใบหนึ่ง จาน ๒ ลูก, ลักษณนามเรียกสิ่งของที่บรรจุอยู่ในจานว่าจาน เช่น ข้าวจานหนึ่ง ข้าว ๒ จาน, เรียกของที่มีลักษณะเช่นนั้น เช่น จานเสียง, เรียกมะเขือชนิดหนึ่ง ว่า มะเขือจาน, คู่กับ มะเขือถ้วย. จานจ่าย น. อุปกรณ์ที่ส่งกระแสไฟฟ้าไปยังหัวเทียนในฝาสูบของเครื่องยนต์ตามจังหวะที่เหมาะสม เพื่อจุดระเบิดไอนํ้ามันเชื้อเพลิงผสมอากาศ. จานเชิง น. ภาชนะกระเบื้องชนิดหนึ่ง ลักษณะแบนกลมคล้ายจาน ยกขอบและมีเชิงอย่างพาน เดิมสั่งทำจากจีน มีทั้งชนิดเขียนลายครามและเขียนสีเบญจรงค์ ใช้ใส่อาหาร. จานบิน น. วัตถุบินลักษณะคล้ายจาน ๒ ใบควํ่าประกบกัน เชื่อกันว่าเป็นยานอวกาศที่มาจากดาวดวงอื่น, จานผี ก็เรียก. จานผี ดู จานบิน. จานเสียง น. วัสดุแผ่นกลมบางซึ่งบันทึกเสียงไว้ในลักษณะเป็นร่องบนผิวพื้น เมื่อใส่บนแผ่นหมุนของหีบเสียง วางเข็มลงในร่องแล้วให้จานหมุนไป ก็จะเกิดเสียงตามที่บันทึกไว้, แผ่นเสียง ก็เรียก.

• จาน ๒ - ก. เจือหรือปนด้วยน้ำ เช่น ข้าวจานนํ้า. จานเจือ ก. เพิ่มเติม, ประสม: เผื่อแผ่, อุดหนุน, เจือจาน ก็ว่า.

• จาน ๓ - {ถิ่น–อีสาน} น. ต้นทอง. {ดู ทอง ๒}.

• จาบ ๑ - {โบ} ก. พูดล่วงเกิน. จาบจ้วง ว. อาจเอื้อม, ล่วงเกินผู้อื่นด้วยวาจา, จ้วงจาบ ก็ว่า.

• จาบ ๒ - {กลอน} น. นกกระจาบ เช่น มีกุโงกกุงานแลกุงอน นกจิบจาบซอบ {สมุทรโฆษ}.