ความหมาย

• 
  

  {ปาก} ว. สว่างจ้า, สว่างโล่ง: อีสานว่า จ่างป่าง.

  
  
• สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share

คำถัดไป:

• จางวาง - {โบ: เลิก} น. ตำแหน่งข้าราชการชั้นสูงกว่าเจ้ากรมที่มิใช่กรมเสนาบดี ทำหน้าที่เป็นที่ปรึกษา กำกับดูแลกรมนั้น ๆ, ตำแหน่งในสังกัดของเจ้านายที่ทรงกรม ทำหน้าที่กำกับดูแลกรมเจ้านาย, ตำแหน่งข้าราชการชั้นสูงในกรมมหาดเล็ก ตั้งขึ้นในรัชกาลที่ ๔ มีหน้าที่บังคับบัญชาหัวหมื่นมหาดเล็ก: เจ้าเมืองที่พ้นตำแหน่งแล้ว ซึ่งได้รับโปรดเกล้าฯ แต่งตั้งเป็นที่ปรึกษาของเจ้าเมือง เรียกว่า จางวางเมือง. จางวางเมือง {โบ: เลิก} น. ดู จางวาง.

• จาด ๑ - น. สีขาวใช้ทาฝาเรือนและอื่น ๆ. จาดตะกั่ว น. สารประกอบชนิดหนึ่งของธาตุตะกั่ว เป็นสารสี สีขาวมีสูตร 2PbCO3. Pb{OH}2 ใช้เป็นองค์ประกอบของสีทาบางประเภท. {อ. white lead}.

• จาด ๒ - น. ชื่อปลานํ้าจืดชนิด Neolissochilus stracheyi ในวงศ์ Cyprinidae ปากเล็ก ลำตัวยาว เกล็ดใหญ่ รูปร่างคล้ายทรงกระบอก ลำตัวสีเงิน ด้านหลังสีเขียวเข้ม อาศัยอยู่ในแหล่งนํ้าสะอาดใกล้ต้นนํ้า เป็นปลาขนาดใหญ่ ยาวได้ถึง ๑ เมตร, พลวง หรือ โพ ก็เรียก.

• จาตุ- - ว. แปลงมาจาก จตุ หมายความว่า สี่, ใช้ประกอบหน้าคำที่มาจากภาษาบาลี. จาตุกรณีย์ น. ราชกิจ ๔ อย่าง คือ ๑. ตัดสินความเมือง ๒. บำรุงราษฎร ๓. บำรุงผลประโยชน์บ้านเมือง ๔. ป้องกันพระนคร, บางทีในบทกลอนใช้ว่าจาตุกรณย์, จาตุรราชการ ก็ว่า. {ป., ส. จตุ + กรณีย}. จาตุทสี [-ทะสี] น. ดิถีที่ ๑๔ {คือ วัน ๑๔ คํ่า}. {ป. จาตุทฺทสี: ส. จตุรฺทศี}. จาตุมหาราช น. ชื่อสวรรค์ชั้นแรกแห่งสวรรค์ ๖ ชั้น มีท้าวจาตุมหาราชทั้ง ๔ ผู้รักษาโลกในทิศทั้ง ๔ ร่วมกันปกครอง, จาตุมหาราชิก หรือ จาตุมหาราชิกา ก็ว่า {ดู ฉกามาพจร ประกอบ}: เรียกหัวหน้าเทวดาผู้มีหน้าที่รักษาโลกในทิศทั้ง ๔ ว่า ท้าวจาตุมหาราช คือ ๑. ท้าวธตรฐ จอมภูตหรือจอมคนธรรพ์ รักษาโลกด้านทิศบูรพาหรือทิศตะวันออก ๒. ท้าววิรุฬหก จอมเทวดาหรือจอมกุมภัณฑ์ รักษาโลกด้านทิศทักษิณหรือทิศใต้ ๓. ท้าววิรูปักษ์ จอมนาค รักษาโลกด้านทิศประจิมหรือทิศตะวันตก ๔. ท้าวกุเวร จอมยักษ์ รักษาโลกด้านทิศอุดรหรือทิศเหนือ, จตุโลกบาล หรือ จัตุโลกบาล ก็ว่า. {ป., ส.}. จาตุมหาราชิก, จาตุมหาราชิกา น. ชื่อสวรรค์ชั้นแรกแห่งสวรรค์ ๖ ชั้น มีท้าวจาตุมหาราชทั้ง ๔ ผู้รักษาโลกในทิศทั้ง ๔ ร่วมกันปกครอง, จาตุมหาราช ก็ว่า. {ป., ส.}. {ดู ฉกามาพจร ประกอบ}.

• จาตุร- - [จาตุระ-] {แบบ} ว. แปลงมาจาก จตุร หมายความว่า สี่, ใช้ประกอบหน้าคำที่มาจากภาษาบาลี. จาตุรราชการ ดูจาตุกรณีย์ ที่ จาตุ-.