ความหมาย

• 
  

  [-เหฺม่า] น. เขม่าซาง, ละอองขึ้นที่ลิ้นเด็กอ่อนโบราณเรียกว่า กระเหม่าซาง. {แผลงมาจาก เขม่า}.

  
  
• สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share

คำถัดไป:

• กระเหลียก - [-เหฺลียก] ก. เหลือบแล เช่น ครั้นเช้าไก่ขันเรียก ไก่กระเหลียกตาดู {ลอ), เขียนเป็น กรลยก ก็มี เช่น สูวนนเจดีรสสมีกรลยกงามหนกกหนา {จารึกสยามหลัก ๒}. {ข. กฺรเฬก ว่า เหลือบดู}.

• กระเหว่า - [-เหฺว่า] น. นกดุเหว่า เช่น กระเหว่าเสียงเพราะแท้ แก่ตัว {โลกนิติ), กาเหว่า ก็ว่า. {ดู ดุเหว่า}.

• กระเห่อ - ก. เห่อ เช่น คนห่ามกระเห่อทำ อวดรู้ {พระนลคำหลวง อารัมภกถา}.

• กระเหิม - ว. เหิม, กำเริบ, ลำพองใจ.

• กระเหี้ยนกระหือรือ - ก. แสดงความกระตือรือร้น เอาจริงเอาจังอย่างออกนอกหน้า.