กลับ
คำว่า
กระเษียร
ความหมาย
{โบ: กลอน: แผลงมาจาก เกษียร} น. นํ้านม เช่น เนาในกระเษียรนิทรบันดาล {สรรพสิทธิ์}.
สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share
คำถัดไป:
กระเสด
- น. หาดทรายที่ขึ้นสูงพ้นนํ้า.
กระเส็นกระสาย
- น. เศษเล็กเศษน้อย. ว. นิดหน่อย.
กระเส่า, กระเส่า ๆ
- ว. สั่นเครือและเบา {ใช้แก่เสียง}.
กระเสาะกระแสะ
- ว. อาการที่ป่วยอยู่บ่อย ๆ, เสาะแสะ ก็ว่า.
กระเสียน
- ว. ชิด, สนิท, แนบเนียน, เช่น ชฎากลีบจีบเวียนกระเสียนพระศก {อภัย), เขาเข้าไม้ปะที่ตรงนี้ดีนักพอดีกระเสียนกันทีเดียว: {โบ} อาการที่ของสิ่งใดสิ่งหนึ่งสอดเสียดลงไปในช่องในรูไม่คับไม่หลวมพอครือ ๆ กัน. {ปรัดเล}.