ความหมาย

• 
  

  ก. หยุดอยู่หรือทำให้หยุด, หยุดอยู่ชั่วคราว, {ใช้แก่ เรือรถเป็นต้น}: {ปาก} พ่ายแพ้, ไม่มีทางสู้, ตาย: {กลอน} รัก เช่น มิตรใจเรียมจอดเจ้า จักคิด ถึงฤๅ {นิ. นรินทร์}.

  
  
• สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share

คำถัดไป:

• จ้อน ๑ - ดู กระจ้อน ๑.

• จอน ๑, จอนหู - น. ชายผมข้างหูที่ระลงมาที่แก้ม.

• จอน ๒ - {กลอน} น. เครื่องประดับหูอยู่ด้านหน้ากรรเจียก เช่น กรรเจียกซ้อนจอนแก้วแพรวพราว {อิเหนา}, เขียนเป็น จร ก็มี. {ไทใหญ่ จอน ว่า เสียบ}.

• จ้อน ๒ - ว. แคระ, เล็ก, แกร็น: เฟ็ด, หด, สั้น, ถลกขึ้นสูง, เช่น นุ่งผ้าจ้อน.

• จอนจ่อ - ว. อาการนั่งชันเข่าค้อมหลังลง.