ความหมาย

• 
  

  [จัน-] {แบบ} ก. พยุงไว้ไม่ให้เซหรือไม่ให้ล้มลง, ผดุง, ค้ำชู, เช่น จรรโลงประเทศ, บำรุงรักษาและเชิดชูไว้ไม่ให้เสื่อม เช่น จรรโลงศาสนา.

  
  
• สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share

คำถัดไป:

• จรรจา - [จัน-] {กลอน} ก. พูด, กล่าว, เช่น อันว่าคนจรรจาลิ้นล่าย กล่าวสองฝ่ายให้ดูดี {ม. คำหลวง กุมาร}. {ส. จฺรจา}.

• จรรม, จรรม- - [จำ, จำมะ-] {แบบ} น. หนังสัตว์. {ส. จรฺมนฺ: ป. จมฺม}. จรรมการ น. ช่างหนัง. {ส.: ป. จมฺมการ}. จรรมขัณฑ์ น. ท่อนหนัง, แผ่นหนัง, เช่น ทรงครองอชินจรรมขัณฑ์เป็นเครื่องคลุม {ม. ร่ายยาว จุลพน}. {ส.: ป. จมฺม + ขณฺฑ}.

• จรรยา - [จัน-] น. ความประพฤติ, กิริยาที่ควรประพฤติในหมู่ในคณะ เช่น จรรยาแพทย์, นิยมใช้ในทางดี เช่น มีจรรยา หมายความว่า มีความประพฤติที่ดี. {ส. จรฺยา: ป. จริยา}. จรรยาบรรณ [จันยาบัน] น. ประมวลความประพฤติที่ผู้ประกอบอาชีพการงานแต่ละอย่างกำหนดขึ้น เพื่อรักษาและส่งเสริมเกียรติคุณชื่อเสียงและฐานะของสมาชิก อาจเขียนเป็นลายลักษณ์อักษรหรือไม่ก็ได้.

• จรลาด, จรหลาด - [จะระหฺลาด] {กลอน} น. ตลาด, ที่ชุมนุมซื้อขายของต่าง ๆ, เช่น จบจรลาดแลทาง ทั่วด้าว {นิ. นรินทร์}, จรหลาดเลขคนหนา ฝ่งงเฝ้า {กำ สรวล}.

• จรวจ - [จฺรวด] {แบบ} ก. กรวด, หลั่งน้ำ. {เทียบ ข. จฺรวจทึก ว่า กรวดนํ้า}.