ก. แหนง, หมาง, เช่น จะกระเดื่องใจเมื่อไปถึง {ขุนช้างขุนแผน}: กระดาก เช่น ไป่กระเดื่องสะดุ้ง ฟูมฟาย {นิทราชาคริต), นิยมใช้เข้าคู่กันเป็น กระดากกระเดื่อง.