ความหมาย

• 
  

  ก. ล้มควํ่า, อาการที่หัวพุ่งไปเพราะสะดุด.

  
  
• สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share

คำถัดไป:

• คะมึก - ว. แข็งแรง, ลํ่าสัน.

• คะยั้นคะยอ - ก. ชักชวนให้ตกลงใจด้วยการรบเร้า.

• คัก, คั่ก, คั่ก ๆ - ว. เสียงดังอย่างเสียงฝนตกหนัก: เสียงหัวเราะ.

• คัคน-, คัคนะ - [คักคะนะ] {แบบ} น. ฟ้า. {ป., ส. คคน}. คัคนัมพร [คักคะนำพอน] {แบบ} น. ฟ้า. {ป., ส.คน + อมฺพร = ฟ้าฟ้า}. คัคนางค์ [คักคะนาง] {แบบ} น. ฟ้า. {ป., ส. คคน + องฺค = ส่วนแห่งฟ้า}. คัคนานต์ [คักคะนาน] {แบบ} น. ฟ้า. {ป., ส. คคน + อนฺต = สุดฟ้า}.

• คัคนัมพร - ดู คัคน-, คัคนะ.