[-ไขฺว่] {กลอน} ว. ขวักไขว่, สับสน, โบราณเขียนเป็นคไขว่ ก็มี เช่น ขว้างหอกซรัดคไขว่ ไล่คคลุกบุกบัน {ตะเลงพ่าย}.