กลับ
คำว่า
ความหน่วง
ความหมาย
{วิทยา} น. อัตราการเปลี่ยนความเร็วที่ลดลงเรื่อย ๆ ต่อ ๑ หน่วยเวลา. {อ. retardation}.
สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share
คำถัดไป:
ควาย
- [คฺวาย] น. ชื่อสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมชนิด Bubalus bubalis Linn. ในวงศ์ Bovidae เป็นสัตว์เคี้ยวเอื้องขนาดใหญ่กีบคู่ ลำตัวสีดำหรือเทา เขาโค้งยาว ไม่ผลัดเขา ที่ใต้คางและหน้าอกมีขนขาวเป็นรูปง่าม ครึ่งล่างของขาทั้งสี่มีขนสีขาวหรือขาวอมเทา: {ปาก} โดยปริยายมักหมายความว่า คนโง่ คนเซ่อ หรือคนตัวใหญ่ แต่ไม่ฉลาด. ควายเขาเกก น. ควายที่มีเขาเฉออกไม่เข้ารูปกัน: โดยปริยายหมายถึงคนที่เป็นอันธพาลเกะกะเกเร, วัวเขาเกก ก็ว่า. ควายทุย น. ควายที่มีเขาสั้นหรือหงิก. ควายโทน น. ควายป่าที่แตกฝูงออกมาอยู่ตามลำพัง. ควายธนู น. ของขลังชนิดหนึ่ง ทำเป็นรูปตัวควายหรือเขาควาย ใช้เวทมนตร์ทางไสยศาสตร์เสกเป่าไปทำร้ายผู้อื่นหรือกันไม่ให้ผู้อื่นมาทำร้าย. ควายปละ [-ปฺละ] น. ควายที่เจ้าของปล่อยให้เที่ยวไปตามลำพัง. ควายเหล็ก {ปาก} น. รถไถ.
ควายพระอินทร์
- น. ชื่อหนอนกระทู้ชนิดหนึ่ง. {ดู กระทู้ ๓}.
คว่าว
- [คฺว่าว] ดู ขว้าว.
คว่ำ
- [คฺวํ่า] ก. พลิกเอาด้านบนลงล่าง เช่น รถคว่ำ เรือคว่ำ: กิริยาที่เอาด้านหน้าลง เช่น นอนคว่ำ, กิริยาที่เอาด้านบนลงล่าง เช่น คว่ำชาม, ตรงข้ามกับ หงาย: เรียกใบหน้าที่แสดงอาการไม่พอใจหรือโกรธจนไม่เงยหน้าขึ้นมองดูว่า หน้าคว่ำ: โดยปริยายหมายความว่า ทำให้อีกฝ่ายหนึ่งพ่ายแพ้ เช่น คว่ำคู่ต่อสู้. คว่ำกระดาน ก. อาการที่ฝ่ายซึ่งเห็นว่าตนกำลังจะแพ้ในการเล่นหมากรุก จึงพาลล้มกระดานเลิกเล่นกันโดยแกล้งปัดตัวหมากรุกบนกระดานให้กระจัดกระจาย หรือเทตัวหมากรุกบนกระดานเป็นต้น, โดยปริยายหมายถึงการที่ฝ่ายมีอำนาจล้มเลิกการประชุมหรือกิจการใด ๆ เสียกลางคัน เช่น ประธานเห็นว่าจะคุมเสียงในการประชุมไม่อยู่ เลยสั่งปิดประชุมเป็นการคว่ำกระดานเสีย, ล้มกระดาน ก็ว่า. คว่ำข้าวเม่า {สำ} ก. ล้มหน้าคว่ำลงอย่างไม่เป็นท่า. คว่ำบาตร {สำ} ก. ไม่ยอมคบค้าสมาคมด้วย, เดิมหมายถึงสังฆกรรมที่พระสงฆ์ประกาศลงโทษคฤหัสถ์ผู้ประทุษร้ายต่อศาสนาด้วยการไม่คบ ไม่รับบิณฑบาต เป็นต้น. คว่ำหลัง {โบ} ก. จับควํ่าเพื่อเฆี่ยน.
คว่ำตายหงายเป็น
- ดู ต้นตายใบเป็น.