[คฺว้าน] ก. เอาสิ่งที่มีคมแหวะให้กว้าง, แขวะให้เป็นช่องเพื่อเอาส่วนข้างในออก เช่น คว้านผลมะปรางคว้านไส้, ทำให้กว้าง เช่น คว้านคอเสื้อ. คว้านท้อง ก. ฆ่าตัวตายแบบญี่ปุ่น โดยใช้มีดแทงที่ท้องแล้วคว้าน. {เทียบ ญิ. harakiri}.