ความหมาย

• 
  

  [คฺลุ้ง] ดู พลวง ๒.

  
  
• สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share

คำถัดไป:

• คลุบ - [คฺลุบ] น. ลูกขลุบ เช่น ม้าคลุบคลีกระบี่ม้าวิ่งม้าพนันเร็ว {ยอพระเกียรติกรุงธน}.

• คลุม - [คฺลุม] ก. ปกหรือปิดสิ่งใดสิ่งหนึ่งเพื่อป้องกันไม่ให้เสียหายหรือทำให้มองไม่เห็นเป็นต้น เช่น เอาผ้าใบคลุมรถยนต์ไว้ ไม้เลื้อยคลุมหลังคา: ครอบไปถึง เช่น คำนี้คลุมไม่ถึง. คลุม ๆ ว. พูดไม่บ่งชัดให้จะแจ้ง เช่น พูดคลุม ๆ. คลุมเครือ ว. ลักษณะที่กํ้ากึ่งเอาแน่นอนทางใดทางหนึ่งไม่ได้ เช่น อากาศที่จะมืดก็ไม่มืด จะสว่างก็ไม่สว่าง เรียกว่า อากาศคลุมเครือ, อาการไข้ที่จะหายก็ไม่หาย จะหนักก็ไม่หนัก เรียกว่า ไข้คลุมเครือ, พูดไม่บ่งชัดไปทางใดให้จะแจ้ง เรียกว่า พูดคลุมเครือ. คลุมถุงชน {สำ} น. ลักษณะการแต่งงานที่ผู้ใหญ่จัดการให้ โดยที่เจ้าตัวไม่รู้จักคุ้นเคยหรือรักกันมาก่อน. คลุมบรรทม, คลุมพระบรรทม{ราชา} น. ผ้าห่มนอน. คลุมปัก {ราชา} น. กรวยทำด้วยผ้าปักหักทองขวางสำหรับครอบปากพานที่เชิดเครื่องราชูปโภคเป็นต้น. คลุมโปง ก. กิริยาที่เอาวัตถุเช่นผ้าคลุมมิดทั้งหัวทั้งตัวหรือเกือบทั้งตัว.

• คลุ่ม - [คฺลุ่ม] น. ลักษณะของปากภาชนะที่งุ้มหรือโค้งเข้าอย่างปากตะลุ่ม.

• คลุ้ม ๑ - [คฺลุ้ม] ว. มืดมัว, ไม่แจ่มใส. คลุ้มคลั่ง ก. กลัดกลุ้มในใจจนแสดงอาการอย่างคนบ้า.

• คลุ้ม ๒ - [คฺลุ้ม] น. ชื่อไม้ล้มลุกชนิด Donax grandis {Miq.} Ridl. ในวงศ์ Marantaceae ต้นสูงถึง ๓ เมตร สีเขียวเข้ม แตกแขนงตอนปลาย ผิวแข็ง ใช้สานเสื่อได้ ใบคล้ายคล้าแต่ขนาดใหญ่กว่า.