ความหมาย

• 
  

  [คฺรึน] น. ตัวอักษรแบบหนึ่งของอินเดียภาคใต้ที่ใช้เขียนตำรา.

  
  
• สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share

คำถัดไป:

• คฤห, คฤห- - [คฺรึ, คะรึหะ-] น. เรือน, ช่องคูหา, ที่นั่งบนเรือหรือรถมีลักษณะอย่างเรือน เช่น เรือคฤห รถคฤห. {ส.}.คฤหบดี [คะรึหะบอดี] น. ชายที่เป็นเจ้าบ้าน,ผู้มีอันจะกินซึ่งเป็นเจ้าบ้าน, คหบดี ก็ว่า. {ส. คฤหปติ:ป. คหปติ}. คฤหปัตนี [คะรึหะปัดตะนี] {แบบ} น. หญิงที่เป็นเจ้าบ้าน, ภรรยาของคฤหบดี, คหปตานี ก็ว่า.{ส. คฤหปตฺนี: ป. คหปตานี}. คฤหัสถ์ [คะรึหัด] น. ผู้ครองเรือน, ผู้ไม่ใช่นักบวช, ฆราวาส, ภาษาปากใช้ว่ากระหัด. {ส. คฤหสฺถ: ป. คหฏฺฐ}. คฤหา {กลอน} น. เรือน เช่น มักเที่ยวสู่คฤหา แห่งท่าน นะพ่อ {โลกนิติ}.คฤหาสน์ [คะรึหาด] น. เรือน, โดยมากหมายถึงเรือนขนาดใหญ่และสง่าผ่าเผย. {ส. คฤหาสน}.

• คฤหัสถ์ - ดู คฤห, คฤห-.

• คฤหา - ดู คฤห, คฤห-.

• คฤหาสน์ - ดู คฤห, คฤห-.

• คล - [คน] {แบบ} น. คอ เช่น เหลือกตาเมียงเอียงคล {ม. คำหลวง กุมาร}. {ป., ส.}.