[คฺรุ่น] ว. บ่อย ๆ เช่น เจ็บปวดครุ่นไปไข้ชราถอยกำลังวังชาลงทุกปี {สังข์ทอง}, ซ้ำ ๆ, รํ่าไป, เช่น ครุ่นแค้น.ครุ่นคิด ๑ ก. คิดซ้ำ ๆ ซาก ๆ.