ความหมาย

• 
  

  [คะรุกะ-] {แบบ} ว. หนัก เช่น ครุกาบัติ ว่าอาบัติหนัก. {ป.}. ครุกาบัติ [คะรุกาบัด] น. อาบัติหนัก ได้แก่ อาบัติปาราชิก เมื่อภิกษุต้องอาบัติปาราชิก ถือว่าขาดจากความเป็นภิกษุทันที แม้กลับมาบวชใหม่ก็ไม่เป็นภิกษุ.

  
  
• สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share

คำถัดไป:

• ครุคระ - [คฺรุคฺระ] ว. ขรุขระ, ไม่เรียบเป็นตะปุ่มตะป่ำ,เช่น ทั้งคางเคราก็ครุคระขึ้นรำไรอกย่นขนเขียวขดแข็ง {ม. ร่ายยาว ชูชก}.

• ครุฑ - [คฺรุด] น. พญานกในเทพนิยาย เป็นพาหนะของพระนารายณ์, ใช้เป็นตราแผ่นดินและเครื่องหมายทางราชการ. {ส.: ป. ครุฬ}. ครุฑพาห, ครุฑพ่าห์ ๑ ดูเครื่องหมายครุฑพ่าห์. ครุฑพ่าห์ ๒ [คฺรุดพ่า] ดู ธงพระครุฑพ่าห์, ธงชัยพระครุฑพ่าห์, ธงชัยพระครุฑพ่าห์ใหญ่ ที่ ธง.

• ครุฑกระทง - ดู เบญกานี ๒.

• ครุ่น - [คฺรุ่น] ว. บ่อย ๆ เช่น เจ็บปวดครุ่นไปไข้ชราถอยกำลังวังชาลงทุกปี {สังข์ทอง}, ซ้ำ ๆ, รํ่าไป, เช่น ครุ่นแค้น.ครุ่นคิด ๑ ก. คิดซ้ำ ๆ ซาก ๆ.

• ครุ่นคิด ๑ - ดูใน ครุ่น.