ความหมาย

• 
  

  น. เครื่องพุ้ยนํ้าให้เรือเคลื่อนไป รูปคล้ายแจวแต่ไม่มีหมวกแจว พาดกับหูกระเชียงบนหลักที่อยู่ข้างแคมเรือข้างละอันคู่กัน ใช้เหนี่ยวด้ามให้พุ้ยน้ำ, กรรเชียง ก็ว่า.

  
  
• สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share

คำถัดไป:

• กระเชียงปู - ดู กรรเชียงปู.

• กระเซ็น - ก. อาการที่ของเหลวเช่นนํ้าเป็นต้นกระเด็นเป็นฝอย.

• กระเซอ - ว. เซ่อเซอะ, เร่อร่า, เช่น ผัวเขาจริง ๆ วิ่งกระเซอ {รามเกียรติ์ พลเสพย์), นิยมใช้เข้าคู่กับคำ กระเซอะ เป็น กระเซอะกระเซอ.

• กระเซอะกระเซอ - ก. เซ่อเซอะ เช่น ชังนํ้าหน้าบ้าเคอะ กระเซอะกระเซอ {คาวี}.

• กระเซอะกระเซิง - ว. อาการที่ซัดเซไปโดยไม่มีจุดหมายว่าจะไปแห่งใด.