[คฺรีคฺรอ] {โบ: กลอน} ว. รีรอ เช่น จักเลี้ยงชีพเคร่าครีครอ อยู่เท่าเพียงพอ ชีพิตก็ยากยังฉงน {สมุทรโฆษ}.