น. สิ่งปลูกสร้างซึ่งมีสัณฐานหักมุมเป็นข้อศอก เช่น วิหารคด. ว. ลักษณะที่ไม่ตรงตลอด: ไม่ซื่อ. คดกริชน. ชื่อลายชนิดหนึ่งเป็นเส้นยาวคดไปมาอย่างรูปกริช, พดกริช ก็เรียก. คดโกง ก. ประพฤติทุจริต, ไม่ซื่อตรง. คดเคี้ยว ว. คดไปคดมา, ลดเลี้ยว, วกไปวกมา. คดงอ ก. คดจนงอ. คดในข้องอในกระดูก {สำ} ว. มีสันดานคดโกง.