ความหมาย

• 
  

  ว. มีลักษณะมัว ไม่ใส ไม่ชัดเจน. ขุ่นข้องหมองใจ ก. ผิดใจกัน. ขุ่นเคือง ก. โกรธกรุ่น ๆ อยู่ในใจ, เคืองขุ่น ก็ว่า. ขุ่นแค้น ก. โกรธอย่างเจ็บใจ. ขุ่นใจ ก. หมองใจ, ไม่พอใจ, ขัดเคืองกัน. ขุ่นมัว ว. ไม่แจ่มใส. ขุ่นหมอง ว. ไม่ผ่องใส.

  
  
• สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share

คำถัดไป:

• ขุน ๑ - น. ผู้เป็นใหญ่, หัวหน้า, บรรดาศักดิ์ข้าราชการรองจากหลวงลงมา เช่น ขุนวิจิตรมาตรา: เรียกหมากรุกตัวสำคัญที่สุด. ว. ใหญ่ เช่น ขุนเขา. ขุนการ, ขุนกาล {โบ} น. เจ้าหน้าที่รับจดคำฟ้อง เช่น หญิงชายทำหนังสือร้องฟ้องนั้น มีชื่อหลายคน พึงให้ขุนการเอามาจนถ้วนคน อนึ่ง ถ้าความนั้นข้องขัดจะพิพากษาบังคับบัญชายากไซร้ให้ขุนกาลชุมนุมจตุสดมให้ช่วยว่า {สามดวง}. ขุนนาง {โบ} น. ลูกขุน, ข้าราชการฝ่ายทหารและพลเรือน แบ่งเป็นข้าราชการชั้นผู้ใหญ่มีศักดินาตั้งแต่ ๔๐๐ ขึ้นไป และข้าราชการชั้นผู้น้อยมีศักดินาต่ำกว่า ๔๐๐. ขุนนางใช่พ่อแม่ หินแง่ใช่ตายาย {สำ} ถ้าไม่ใช่ พ่อ แม่ ปู่ ย่า ตา ยายของตน ก็ไม่ควรไว้วางใจใคร, ทำนองเดียวกับภาษิตที่ว่า อย่าไว้ใจทาง อย่าวางใจคน จะจนใจเอง. ขุนน้ำ น. สายนํ้าที่ไหลจากยอดเขา. ขุนน้ำขุนนาง {ปาก} น. ขุนนาง. ขุนบาล {โบ} น. บุคคลที่ได้รับอนุญาตผูกอากรที่เป็นรายได้จากการพนันประเภทหวยเพื่อส่งรายได้ให้แก่รัฐ, มาจากทินนามเต็มว่า ขุนบาลเบิกบุรีรัตน์. ขุนแผน ๑ {โบ} น. พรหมธาดา. {เจ้าแห่งแผนคือพระพรหม}. ขุนพล น. แม่ทัพ. ขุนพัฒน์ {โบ} น. บุคคลที่ได้รับอนุญาตผูกขาดอากรการพนัน เพื่อส่งรายได้ให้แก่รัฐ, มาจากทินนามที่มีคำ ขึ้นต้นว่า พัฒน เช่น ขุนพัฒนสมบัติ ขุนพัฒนาภิรมย์. ขุนโรง {โบ} น. ข้าราชการฝ่ายยุติธรรมผู้เป็นหัวหน้าในศาลหัวเมืองต่าง ๆ, ใช้เป็นสำนวนว่า ขุนโรงขุนศาล. ขุนศาล {โบ} น.ข้าราชการฝ่ายยุติธรรมตำแหน่งปลัดนั่งศาล หรือราชปลัดนั่งศาลต่าง ๆ ในราชธานี อาทิ กรมกลาโหมมีขุนประชาเสพราชปลัดนั่งศาลอาชญานอก กรมวังมีขุนอินอาญาปลัดนั่งศาลอาชญาวัง, ใช้เป็นสำนวนว่าขุนโรงขุนศาล เช่น กฎให้แก่ขุนโรงขุนศาลผู้พิจารณาเนื้อความทุกหมู่ทุกกรมในกรุงนอกกรุงจงทั่ว {สามดวง}, ขุนสาน หรือ ขุนสาร ก็ว่า. ขุนศึก น. แม่ทัพผู้มีความสามารถในการรบ. ขุนหมื่น {โบ} น. ข้าราชการผู้น้อยชั้นประทวนซึ่งเสนาบดีแต่งตั้งให้เป็นขุนบ้าง เป็นหมื่นบ้าง มีศักดินาต่ำกว่า ๔๐๐. ขุนหลวง {โบ} น. คำเรียกพระเจ้าแผ่นดิน เช่น ขุนหลวงพะงั่ว ขุนหลวงหาวัด ขุนหลวงตาก ภายหลังใช้เป็นบรรดาศักดิ์ของขุนนางด้วย เช่น ขุนหลวงพระไกรศรี.

• ขุน ๒ - ก. ให้อาหารแก่สัตว์เลี้ยง, โดยปริยายหมายถึงเลี้ยงดูอย่างดี. ขุนไม่ขึ้น, ขุนไม่เชื่อง {สำ} ว. เลี้ยงไม่เชื่อง มีแต่เนรคุณ.

• ขุนเพ็ด - น. ไม้เหลาอย่างรูปของลับชายขนาดต่าง ๆ ใช้เป็นของแก้บนตามศาลเจ้าแม่, ปลัดขิก ทองระอา หรือ ดอกไม้เจ้า ก็เรียก, ราชาศัพท์ว่า ทองพระขุน.

• ขุนแผน ๑ - ดูใน ขุน ๑.

• ขุนแผน ๒ - น. {๑} ชื่อนกขนาดกลางชนิด Urocissa erythrorhyncha {Boddaert} วงศ์ย่อย Corvinae ในวงศ์ Corvidae ปากสีแดง หัวและคอสีดำ ลำตัวสีฟ้าอมเทา หางยาว กินผลไม้และสัตว์เล็ก ๆ. {๒} ชื่อนกหลายชนิด ในสกุล Harpactes วงศ์ Trogonidae ปากกว้าง ปีกสั้น ปลายปีกมน ขาสั้น หางยาว ปลายหางตัด มีหลายสี เช่น สีแดง เหลือง ดำ เช่น ขุนแผนหัวดำ [H. diardii {Temminck}] ขุนแผนอกสีส้ม [H. oreskios {Temminck}].