น. ชื่อไม้เครื่องบนสำหรับยึดหัวเสาด้านขวาง: เครื่องจองจำนักโทษ ทำด้วยไม้มีช่องสำหรับสอดมือหรือเท้าแล้วมีลิ่มตอกกำกับกันขื่อหลุด: เรียกกระดูกเชิงกรานที่ขวางอยู่ด้านหน้า. ขื่อกะละปังหา น. ขื่อด้านสกัดหัวท้ายสำหรับรับหน้าจั่วและติดกลอนปีกนก. ขื่อขวาง, ขื่อคัด น. ขื่อที่ ๒ อยู่ใต้ขื่อเดิม อยู่ในพวกเครื่องเรือน.ขื่อจมูก น. แกนกลางระหว่างช่องจมูก. ขื่อเท่าต่อ ก. รู้เท่าทันกัน. ขื่อมุก น. แกนเปลือกที่อยู่ในตัวหอยจำพวกหอยสังข์ใช้ทำด้ามทัพพีเป็นต้น. ขื่อหมู่ น. ขื่อไม่น้อยกว่า ๒ ตัว เจาะฝังเข้าไปในเสาร่วมในซึ่งเป็นมุมแล้วทอดไปหาเสาหรือผนังของระเบียงคล้ายเต้าที่รับเชิงกลอน.