ความหมาย

• 
  

  น. หน้า {ใช้ในความหมั่นไส้ รังเกียจ หรือดูหมิ่น} เช่น เกลียดขี้หน้า ขายขี้หน้า.

  
  
• สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share

คำถัดไป:

• ขี้หนู ๑ - น. {๑} ชื่อพริกชนิด Capsicum frutescens L. ในวงศ์ Solanaceae เม็ดเล็ก, พริกแกว ก็เรียก. {๒} ชื่อไม้ล้มลุกชนิด Plectranthus rotundifolius {Poir.} Spreng. ในวงศ์ Labiatae หัวกินได้ เรียกว่า มันขี้หนู.

• ขี้หนู ๒ - น. ชื่อขนมชนิดหนึ่ง ทำจากแป้งข้าวเจ้าโม่ทับน้ำ ยีให้ร่วนแล้วนึ่งให้สุก ใส่น้ำเชื่อม เคล้าให้ฟูเป็นเม็ดเล็ก ๆ คล้ายเม็ดทราย โรยด้วยมะพร้าวทึนทึกขูด.

• ขี้อ้าย - น. {๑} ชื่อไม้ต้นขนาดกลางชนิด Terminalia triptera Stapf ในวงศ์ Combretaceae เปลือกชั้นในสีแสด รสฝาด ใช้เคี้ยวกับหมาก, กำจาย ก็เรียก, จันทบุรีเรียก หอมกราย. {๒} ชื่อไม้ต้น ๓ ชนิดในสกุล Walsura วงศ์ Meliaceae คือ ชนิด W. robusta Roxb., W. trichostemon Miq. และ W. villosa Wall.

• ขึง - ก. ทำให้ตึง เช่น ขึงเชือก ขึงจอภาพยนตร์, ผูกสิ่งเป็นเส้นให้ยาวเหยียดออกไปเป็น ราว เช่น ขึงราว, โดยปริยายหมายถึง อาการคล้ายคลึงเช่นนั้น เช่น หน้าขึง.ขึงขัง ว. ผึ่งผาย, เอาจริงเอาจัง, แข็งแรง. ขึงตา ก. จ้องดูอย่างเขม็งด้วยอาการโกรธ หรือด้วยประสงค์จะห้าม. ขึงพืด ก. จับให้นอนเหยียดยาวกางแขนกางขา.ขึงอูด ก. นอนหงายเหยียดตรง แล้วใช้ผ้าที่ขมวดปมหัวท้ายคลุมศีรษะด้านหนึ่ง อีกด้านหนึ่งใช้ปลายเท้ายันผ้าให้ตึงเพื่อกันยุงเป็นต้น.

• ขึ้ง - ก. แค้น, เคือง, โกรธ, มักใช้เข้าคู่กับคำอื่น เช่น โกรธขึ้ง ขึ้งโกรธ ขึ้งเคียด. ขึ้งโกรธ ก. โกรธเอาจริงเอาจัง, โกรธมาก, โกรธขึ้ง ก็ว่า. ขึ้งเคียด ก. โกรธอย่างชิงชัง.