กลับ
คำว่า
ขี้สูด
ความหมาย
{ถิ่น–อีสาน} น. ชันโรง. {ดู ชันโรง}.
สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share
คำถัดไป:
ขี้หนอน
- [-หฺนอน] น. {๑} ชื่อไม้ต้นขนาดกลางชนิด Zollingeria dongnaiensis Pierre ในวงศ์ Sapindaceae ขึ้นตามป่าโปร่งที่ตํ่า ผลมี ๓ ครีบ. {๒} ชื่อไม้ต้นขนาดเล็กชนิดScleropyrum pentandrums {Dennst.} Mabb. ในวงศ์ Santalaceae ลำต้นมีหนามแข็ง ใบอ่อนและดอกเป็นพิษอย่างแรง. {๓} ดู สำเภา ๒.
ขี้หน้า
- น. หน้า {ใช้ในความหมั่นไส้ รังเกียจ หรือดูหมิ่น} เช่น เกลียดขี้หน้า ขายขี้หน้า.
ขี้หนู ๑
- น. {๑} ชื่อพริกชนิด Capsicum frutescens L. ในวงศ์ Solanaceae เม็ดเล็ก, พริกแกว ก็เรียก. {๒} ชื่อไม้ล้มลุกชนิด Plectranthus rotundifolius {Poir.} Spreng. ในวงศ์ Labiatae หัวกินได้ เรียกว่า มันขี้หนู.
ขี้หนู ๒
- น. ชื่อขนมชนิดหนึ่ง ทำจากแป้งข้าวเจ้าโม่ทับน้ำ ยีให้ร่วนแล้วนึ่งให้สุก ใส่น้ำเชื่อม เคล้าให้ฟูเป็นเม็ดเล็ก ๆ คล้ายเม็ดทราย โรยด้วยมะพร้าวทึนทึกขูด.
ขี้อ้าย
- น. {๑} ชื่อไม้ต้นขนาดกลางชนิด Terminalia triptera Stapf ในวงศ์ Combretaceae เปลือกชั้นในสีแสด รสฝาด ใช้เคี้ยวกับหมาก, กำจาย ก็เรียก, จันทบุรีเรียก หอมกราย. {๒} ชื่อไม้ต้น ๓ ชนิดในสกุล Walsura วงศ์ Meliaceae คือ ชนิด W. robusta Roxb., W. trichostemon Miq. และ W. villosa Wall.