ความหมาย

• 
  

  {ปาก} น. เรียกรูปจำลองอวัยวะเพศชาย ใช้เป็นเครื่องรางของขลัง ว่า ไอ้ขิก หรือ อ้ายขิก.

  
  
• สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share

คำถัดไป:

• ขิก ๆ - ว. หัวเราะเสียงอย่างนั้น. ขิกหัว {โบ} ก. หัวเราะเบา ๆ เช่น พระลออดบ่ได้ ขิกหัว {ลอ}.

• ขิง - น. ชื่อไม้ล้มลุกชนิด Zingiber officinale Roscoe ในวงศ์ Zingiberaceae เหง้ามีกลิ่น รสเผ็ด ใช้ประกอบอาหารและทำยาได้, ขิงแกลง หรือ ขิงแครง ก็เรียก. ขิงก็ราข่าก็แรง {สำ} ต่างก็จัดจ้านพอ ๆ กัน, ต่างก็มีอารมณ์ร้อนพอ ๆ กัน, ต่างไม่ยอมลดละกัน. ขิงแห้ง น. ขิงชนิดหนึ่งที่ตากแห้ง ใช้เป็นเครื่องยาไทย.

• ขิ่ง - ก. พยายามทำสิ่งที่ยากอันตนจะต้องทำให้เสร็จ เช่น ท้าวธผู้ข้อนขิ่งทำทาน {ม. คำหลวง ชูชก}.

• ขิงแกลง, ขิงแครง - [-แกฺลง, -แคฺรง] ดู ขิง.

• ขิด - น. ชื่อผ้าทอชนิดหนึ่ง มีวิธีทำลวดลายโดยใช้ไม้แผ่นแบนบางปากโค้งให้ปลายหนึ่งแหลมเป็นเครื่องมือสำหรับสะกิดเส้นเครือหรือเส้นยืน เพื่อเก็บยกขึ้นตามรูปลักษณะลวดลายที่ต้องการในแต่ละแถวแต่ละลาย, เขียนเป็น ขิต ก็มี.