ความหมาย

• 
  

  [กฺรอด] ก. บรรเลงดนตรีประเภทเครื่องตีดำเนินทำนอง โดยวิธีบังคับหรือห้ามเสียงในช่วงท้ายให้สั้นลง มักใช้ในการตีระนาด ฆ้องวง และกรับเสภา.

  
  
• สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share

คำถัดไป:

• กร่อน - ก. หมดไปสิ้นไปทีละน้อย, ร่อยหรอ, สึกหรอ.

• กร๊อบ - [กร๊อบ] ว. เสียงดังอย่างเคี้ยวของแข็งหรือของกรอบ.

• กรอบ ๑ - [กฺรอบ] น. สิ่งที่ประกอบตามริมวัตถุมีรูปภาพเป็นต้น, โดยปริยายหมายความว่า ขอบเขตกำหนด เช่น ทำงานอยู่ในกรอบ. กรอบเช็ดหน้า น. กรอบประตูหรือหน้าต่างโบสถ์ วิหาร หรือเรือนไทย เป็นต้น, เช็ดหน้า. กรอบหน้า น. เครื่องประดับขอบ หน้าผากเป็นรูปกระจังเป็นต้น.

• กรอบ ๒ - [กฺรอบ] ว. แตกหักเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อยได้ง่าย, เปราะ: {ปาก} แทบดำรงตนไปไม่รอด เช่น จนกรอบ. กรอบเกรียบ {โบ} ว. มีเสียงดังอย่างเสียงเหยียบถูกของแห้งหรือกรอบ, เกรียบกรอบก็ว่า. กรอบแกรบ ว. เต็มที เช่น แห้งกรอบแกรบ จนกรอบแกรบ: มีเสียงดังอย่างเสียงเหยียบถูกของแห้งหรือกรอบ. กรอบเค็ม น. ชื่อขนมทำด้วยแป้งหมี่นวดกับน้ำมัน ตัดเป็นแผ่นรูปสี่เหลี่ยมขนมเปียกปูน ริมเป็นจัก ๆ ทอดให้กรอบ เคล้ากับน้ำตาลเคี่ยว ใส่เกลือและรากผักชี กระเทียมพริกไทยโขลก มีรสหวานเค็ม.

• กรอม ๑ - [กฺรอม] ว. ปกหรือคลุมยาวลงมาเกินควร เช่น นุ่งผ้าซิ่นกรอมส้น.