[ขฺวาก] น. ไม้หรือเหล็กเป็นต้นมีปลายแหลมสำหรับปักหรือโปรยเพื่อดักหรือให้ตำผู้ผ่านเข้าไป. ขวากหนาม น. อุปสรรค, เครื่องขัดข้อง, เครื่องขัดขวาง.