ความหมาย

• 
  

  [ขัน] น. ศัสตราวุธชนิดหนึ่ง มีคม ๒ ข้าง ที่กลางใบมีดทั้งหน้าและหลังเป็นสันเล็กคล้ายคมรูปหอกด้ามสั้น. {ป. ขคฺค: ส. ขฑฺค}.

  
  
• สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share

คำถัดไป:

• ขรรคะ, ขรรคา - [ขักคะ, ขันคา] {แบบ} น. แรด เช่น หนึ่งนบสิขานนนารถ เถลิงขรรคาอาศน์ แลยาตรอัมพรแผ่นพาย {ดุษฎีสังเวย}. {ป. ขคฺค: ส. ขฑฺค}.

• ขรัว - [ขฺรัว] น. คำเรียกภิกษุที่มีอายุมาก หรือที่บวชเมื่อแก่หรือฆราวาสผู้เฒ่า. ว. เรียกคนที่มั่งมี ว่า เจ้าขรัว. ขรัวตา น. สามัญชนที่เป็นตาของพระองค์เจ้าที่เป็นพระราชโอรสพระราชธิดา. ขรัวยาย น. สามัญชนที่เป็นยายของพระองค์เจ้าที่เป็นพระราชโอรสพระราชธิดา.

• ขริบ - [ขฺริบ] ก. ตัดเล็มด้วยกรรไกร.

• ขรี - [ขฺรี] ดู สักขี ๒.

• ขรึม - [ขฺรึม] ว. มีอาการนิ่งอย่างตรึกตรอง.