ความหมาย

• 
  

  [ขะหฺยุกขะหฺยิก] ก. ไม่อยู่นิ่ง ๆ ขยับไปขยับมา {ใช้ในอาการที่แสดงถึงความไม่เรียบร้อย} เช่น นั่งขยุกขยิก, โดยปริยายหมายถึงลักษณะที่เขียนไม่เรียบร้อย อ่านยากหรืออ่านไม่ออก เช่น เขียนลายมือขยุกขยิก.

  
  
• สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share

คำถัดไป:

• ขยุกขยุย - [ขะหฺยุกขะหฺยุย] ว. ยุ่งเหยิงไม่เป็นระเบียบ.

• ขยุบ, ขยุบขยิบ - [ขะหฺยุบ, -ขะหฺยิบ] ว. กระดุบ ๆ, เต้นดุบ ๆ อย่างเนื้อเต้น.

• ขยุ้ม - [ขะยุ่ม] ก. เอาปลายนิ้วทั้ง ๕ หยิบรวบขึ้นมาเพื่อให้ได้มาก, โดยปริยายใช้ในอาการอย่างนั้น เช่น แมงมุมขยุ้มหลังคา. น. ปริมาณของที่ขยุ้มมาได้ครั้งหนึ่ง ๆ เรียกว่าขยุ้มหนึ่ง.

• ขยุม ๑ - [ขะหฺยุม] น. ขยม, ข้า, บ่าว. {โบ} ส. ขยม, ฉัน, เป็นสรรพนามบุรุษที่ ๑.

• ขยุม ๒ - [ขะหฺยุม] ว. ขะยุก, ทำถี่ ๆ, เช่น เห็นลับแลแล้วก็พายขยุมใหญ่ {สุ. ท่านพุฒาจารย์-โต}.